Benliğim
Ey benim pahasına kıymet bulamadığım ruhum
Ne çok cenderede koyuyorum ben seni. Ey bedenini işgal ettiğim Mehpare’m Letafetin hası sende oldukça Yorulacağım elbet, kırılacağım da. Benim bu dünyada ki işim seni hoşnut etmek Oda ne mümkün; hergün bir husumet Kin, kinaye, vesvese Bendeki tek mağfiret ise Gözündeki yaşı, Gönlündeki gamı Sırtlanıp yüklenmek ve başka diyarlara götürmek. Sen dertlenme bendeki yük çok diye Benim çektiğim dert Senin okyanusundaki bir damla bile değil... Zülfü Canan |