Özlemek zordur sevdiğim
Yollarını gözlemek
Her sabah belki deyip
Bir umut deyip, gün bitiminde
Soğuk mermere gücenmektir.

Sabır diyorlar ; sabrımdan bihaberler
Unutursun diyorlar; kendimi belki.
Sen gideli ne çok zaman oldu
Sorsunlar bakalım
Milim ilerlemiş mi suretin gözümden?

Teselli umudu kesen de güzeldir
Ben umuda her yeni gün; yeni mintan giydiriyorum
Esvabını üstünde paralayan rüzgara inat
Bırakır mıyım seni yamalı bohça gibi
O çelimsiz yele söyle; vermem karış toprağını ben ele
Yeni sürgünler veren çiçekler diktim toprağına.
Bir sürü güzel tohum serptim.bağrımdaki zakkuma inat.

Dün baktım da bir yıl daha olmuş
Bilmem kaç mevsim, kaç ay, kaç hafta, kaç gün
Dilimi sükuta çekip lal taklidi yapıyoum
Ben konuşmasam da gözlerim laf dinlemiyor
Asidir öteden beri hüngür hüngür nehir taşırıyor.

Öğrenilirmiş sanıyordum
Ara ara talim edip, kendimce Agâh ediyordum
Hasretliğin ölçüsü, uzaklığı yakınlığı
Özlemin bir menendi yok.
"Uzaktan çek; çirkin çıkarım" derken sen
Bak!
Uzaktan çekiyorum yasını
O son resmin, son an ruhumda ince sızı
Nasıl irinli yara hafzalamda sen güldükce kanıyor.

Bak bugünde bitip dün olacak
Vuslat hayal olacak
Olsun, yarın var! sonra yarın ertesi
Gün geceye göz kırpıp , sabaha selam duracak.
Hayli zor umudu duymamak, yok saymak
Bunca zaman tükenmemis se umudum
Bu yıl olmazsa senesi var
Kış olmazsa yazı var.

Ve üç dua dilimde, elim kalbim üzeri
1- yattığın yer nur olsun
2- seni unutursam kanım kurusun
3- dün sevdim , bugün de seviyorum, ömrüm yettiğince
Sevgin içinde sonsuz olsun .
Taş topraktan ağırdır.
Sen toprak altı Cennetinde
Ben taşlaşmış yüreğimle cehennemdeyim, bilesin...

Zülfü Canan