İnsan ne zaman alçalsa, ilahi aşk mertebesine ulaşır.

Aşk mertebesin kimse alamaz
pir elinden bada dolu içemez
Hak didarın görüp dede bulamaz
Menligden nefsini kendi geçemez

Erenlerin meclisine giremez
ikrar verip ikrarında duramaz
Muhebet sarayın yapıp kuramaz
bir kâmil mürşüde derdin açamaz

Şariatte alim olup dalamaz
tarikata mürşüd olup kalamaz
Marifete rahper olup dolamaz
hakikatın esrarını seçemez

Sirat köprüsüni varıp geçemez
muhebet badasın dolu içemez
Derviş hırhasını başa biçemez
verdüğü ikrarda gönül köçemez

Dost bağında bir gül olup bitemez
kini yüreğinden silip atamaz
Dostluk nede bilmez cana katamaz
şubhe bahçesinden kalkıp uçamaz

Eğri yolu tutar düz yola gettmez
Kötülük varken iyilik ettmez
Böyle insanların gam kahırı bitmez
Şeytanın yolunu salıp kaçamaz

BABAOĞLU eğri telleri çalamaz
dünya değişlenir heç böyle kalamaz
İki yüzlü olan muradın alamaz
bu yolun şalını başa biçemez

Casim Bababoglu
IRAK – TELAFER