HABİL'LİKTEN VAZ GEÇTİKÇehresi çıkar olan dünya kullara bizar, Çengi çadır neylesin, konut demine güzar. İhtiras rehin almış hepimizin ruhunu, Şükürle biyat olan sabır, kaçımızda var? Haktan gelen nimeti kendimizden sayarız, Eş, evlat, malı, mülkü Hak alnımıza yazar. Habil’likten vazgeçtik, Kâbil’i kabullendik, Çıkar için kardeşe cihanı yaptık mezar. Kul hakkını gözetmek Allah’ın emri iken, Gücü yeten yetene güçlü mazlumu ezer. Hoş hülyalara kandık, unuttuk Ahiret’i, İnancımız tükendi, kirlendik azar azar. Şu fani beden için nefsin sunduklarına, Bir avuç sinemize hiç sayıp ettik pazar. Sevgi, ile sarılıp saygı ile hoş tutmak, Dururken kalbimizi kinle eyledik hızar. İyilikle, merhamet ilke iken adama, Nefret ile kötülük, ne yazık onu bozar. Aldığımız her nefes sayılıyken bizlere, Vay, şu kibirli hale yaşama olmuşuz yar. Mehmet Kılıçel, Soğukdoğulu. |
Ders alınarak yaşamlara ayar verilmeli.
Kibir, nefret, ihtiras, kötülük, kul hakkına karşı; sevgi, saygı, şükür, merhamet kalkanını kullanmak; akıllarda yer edecek güzellikte ve incelikte ne güzel ortaya konmuş değerli beyitlerde.
Kutlarım.
Saygılarımla.