Kerbelâ
Kerbelâ
Nebi soyu,aslan Ali’nin,aslan evladı Fatıma incisi,Hüseyin’dir onun adı Bulmadık,bulamadık,neydi onun muradı? Sanırım dinmemişti,müşriklerin inadı Fazla değil,sadece bir suya susamıştı Ansızın uyudu ve bir rüya yaşamıştı Kendine şehadet geldiğini anlamıştı, Ve bir anda dualar etmeye başlamıştı Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan Şehadet fırtınası,yağan yağmur misali Nerde deden Muhammed,nerde baban Ali Nerde ümmet,koşun,Hüseyin düştü ayaktan Şehadet yazılmıştı,bellidir,hem de Haktan Kerbela da uğultu koptu,sanki mahşerde Sevgili torununu arıyorlar her yerde, Ali oğlu Hüseyin,dedesinin göz nuru Bir türlü bulamadılar dünyada huzuru Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan Bedir;Ebu Ubeyde şehadete kavuştu Uhud;Hazreti Hamza şehadetle buluştu Tüm ashab şehit olarak uçtu,sıra kimde? Şimdide Hüseyin,sanki bunlar uçan kuştu Kanat çırpınışı saçan kuşun uğultusu Son bir umutla gitti,İslam’ın son ordusu, Pençesi yırtılan kuşlar,hemen atsız kaldı Kanadı kırılan kanatlar,kanatsız kaldı Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan |
Köşeyi döner dönmez IRMAĞIn başında.
Hasan’la Hüseyin var orada oturur(r.a.)
Bu köye gelenleri Resul’e götürür.(s.a.v.)
Sizde gelin ey dostlar bizim köyümüze
Bekleriz cennetteki manzum evimize.
https://www.edebiyatdefteri.com/siir/1309298/k%C3%B6y%C3%BCm%C3%BCze-gidelim.html