YÜRÜYORUM ARKADAŞLAR
YÜRÜYORUM ARKADAŞLAR
Zaman denilen akışa Yürüyorum arkadaşlar Ömür yolunu yokuşa Sürüyorum arkadaşlar Sahraları aşan var mı? Aşk oduna düşen var mı? Cayır cayır pişen var mı? Soruyorum arkadaşlar Nasip olmadı hiç gülmek Giydiğim ateşten gömlek Vuslatı ben ilmek ilmek Sırıyorum arkadeşlar Âşığın dinmez gözyaşı Hicranla kavrulur döşü Gurbet elde sıla düşü Kuruyorum arkadaşlar Diyar diyar göçtüm durdum Talan oldu evim yurdum Bî-çâreyim onmaz derdim Çürüyorum arkadaşlar Şu gönlüm sevda hurdası Tat vermez dünya zerdesi Gözüme haya perdesi Geriyorum arkadaşlar Söndürüp nefs ocağını Taşa çalıp kucağını Kör şeytanın bacağını Kırıyorum arkadaşlar Dünyaya gönül vereni Elin gülünü dereni Yetim hakkına gireni Yeriyorum arkadaşlar Sürünür ar yerde harap Başı yalın, yüzü türab İffet ayağına çorap Örüyorum arkadaşlar İhanete dalanların Dilsiz şeytan olanların Defterini yılanların Dürüyorum arkadaşlar Nurgül’üm kalmışım garip Mazlumun yarasın görüp Kırık gönüllere girip Sarıyorum arkadaşlar Nurgül KAYNAR YÜCE |
Eyvallah. Beraber dürelim.
Kalemine,yüreğine sağlık.
Can-ı Gönülden,Tebrik ederim
Duygu dolu, nice nice,Şiirler yazsın kalemin.
Selâmlar,Sevgiler,