GÖZLERDEKİ KADER
Gözlerine çizilmiş gibi sanki kaderin,
Yolda mı düştü gül gibiydi gülücüklerin. Nerede? yüzündeki o lahuti esinti, Nerede? gözlerindeki o ıslak akıntı. Siyah çizgiler çizdi, aramıza gözlerin, Ve soğuklardan donmuş gibiydi gamzelerin. Tararken karanlık gecelerde saçlarını, Sanki geziyordun dağların yamaçlarını. Sözcükler dilinde buharlaşan su gibiydi, Ve gençliğin doğumdan beri hep lekeliydi. Sanki taş olmuştu duvarları gönüllerin, Ve sevgi topluyordu kar beyazı ellerin. Duygularınla gözyaşlarını tutuyordun, Yüzündeki nemli sayfalara bakıyordun. Mis kokulu saçlarınla rüya masallarla, Ve yaşıyordun başında esen rüzgârlarla. Yağmurda ıslanan gözlerini yıkıyordun, Ve sevdanın sesinde kendini buluyordun. Kızgın kumlarda yürürken çıplak ayaklarla, Teslim olmuştun aşka yalancı duygularla. Geçmişteki hatıraları bırakıyordun, Ve deryaları aşıp sahile varıyordun. Buluşurken ortasında kalabalıkların, Bir sen kırıyordun zincirini çığlıkların. Koynunda büyüttüğün hasret şiirlerinden, Ne bir haber, ne de bir ses, yoktu izlerinden. Gözleri ıslatan gözyaşını arıyordun, Ve… sahte gözyaşıyla beni aldatıyordun.. …andelip… |
Göz benliğimize anlam veren öz, ağzı dili olmadığı halde bir bakışıyla bin söz söyleyen bir organımızdır.
Ne mutlu güzel bakan göze, o gözün sahibine.