Çocukluk yaşatmadın, hemen geçtin
Gençlik bırakmadın, hasreti biçtin
Köyümde koymadın, uzakları seçtin
Nedir bu gurbet senden çektiğim?

Okul bitti dediler haydi gidin şehire
Hasretle evlenin, gençliği verin mehire
Kattılar işte böyle ömrü hepten zehire
Nedir bu hasret senden çektiğim?

Çoban olmayı bende çok isterdim
Koyun kuzuyu sever, elimle beslerdim
Zor işleri gönülden severek hislerdim
Nedir bu stres senden çektiğim?

İzinden izine köyünüze gelin dediler
Gençliğinizi uzaklarda çelin dediler
Yırtılıp uçun, kozanızı delin dediler
Nedir bu vuslat senden çektiğim?

Günlerim saydırdın, hasrete doydurdun
Ömrümü kaydırdın, mihnete koydurdun
Bedenen caydırdın, saçlarım soydurdun
Nedir bu yadeller senden çektiğim?

Büyüdükçe zorlaştın, asla durulmadın
Yaşadıkça had aştın, hiç yorulmadın
İçimde dolup taştın, bir gün sorulmadın
Nedir bu zulüm senden çektiğim?

Ayıya dayı dedik namerde muhtaç ettin
Kurda kuzuyu böyle emanetledi cettin
İyi ahlak şükür, kötüye sen hep settin
Nedir bu filim senden çektiğim?

Gün yüzü göstermez, hiç güldürmezsin
Memleket bildirmez, orda öldürmezsin
Göz yaşı sildirmez, mutluluk böldürmezsin
Nedir bu külfet senden çektiğim?

Kölelik artık modern çalışma sistemi
Herşey ateş pahası, gönül neler istemi
Ay sonu gelmeyince kime etsem sitemi
Nedir bu sistem senden çektiğim?

Ömür boyu çalışırsan bir ev bir araba
Oysa vardı köyde bark, at eşşek taraba
Emekli olana kadar orda burda maraba
Nedir bu kastın senden çektiğim?

Böyle diye diye sürükledin mezara
Mutluluk kaldı artık başka pazara
O masum gülüşlerimiz geldi nazara
Nedir bu ömür senden çektiğim?

Gökhan’ım daymos derdi Zeynel dayın
Büyüklerin değerini bilin, onları sayın
Gelip gidenlere bizdende selam yayın
Nedir bu yaşam senden çektiğim?

Gökhan Akgün

Kanatsız uçan gurbet kuşlarına...