Geçmişe dair ne varsa.
Eski bir mecmua arasında.
70 lik kapak gibi siyah beyaz ruhumda.

Anılarsa büsbütün tozlu raflarda ..
Küllenir efkâr akşamlarında.
Gözler puslu camlarda.
Bir elvedaya müptela.

Yeşeren yapraklar değil içimde bu bahar umutlar
Hüznüme nispet susmuşum.
Küllerinden doğuşun yağmuruyum şimdi taraçalarda.
İklime inat varolmuşum.

Yanık bir bozkır tezenesi gibi
Eriyip gider sızımda damlalar
Ah bu yağmurlar!
Mesken bildiğim mekânsızlığımı
Yıkmak için oradalar.

Gelmeyin...Ne olur pencereme.
Ölü ruhlu gurbet kuşları!
Susun...
Bu gece vurmayın ayrılığın mIzrabını!
Bilemezsiniz siz!
Ne derece yangın yeri yüreğim?
Ve.
Kalbimde kanayan yalnızlık ızdırabını


Deli bir sepkenle süprüldü sokaklar.
Boynu bükük bir hoşçakal bıraktı geriye.
Bir toz bulutu izleri kaldı aklımda
Bir de gözlerinin her tonu saklımda.