KÖY EVİ
Kalbimi okşarken inceden sızı..
Fikrim yürek yemiş kurt!Bekler ayazı... Köy yerinde baca tütmüş istemem güzü... Yâr gönül otağından sıcak aş ister... Damda dünden kalma üç beş çamaşır.. Kafa tutar rüzgâra...Uçmaya hazır... Güveçte aşk kaynar,kazanda huzur... Yâr gönül otağından sıcak aş ister... Sobada demlenir yarin öpüşü... Eve sızan hırsız sanki sinsi gülüşü... Beni benden alır sahip bakışı... Yâr gönül otağından sıcak aş ister... Camı döver yağmur,gök gürülderken.. Sabah ezanında köpekler havlarken.. Gün ışığı sızmış,döşek terlerken... Yâr gönül otağından sıcak aş ister... Camda göçmen kuşlar boyun bükerken.. Sabır maya tutmuş tekne taşarken... Alaca oğlak acı acı melerken... Yâr gönül otağından sıcak aş ister... Bir gün geçti karşıma sessiz sedasız... "Gitcem gayri" dedi gözleri vefasız! Bildimm gelmez artk bu köye evine! Başkasını koy dedi benim yerime! Ondan kelli kalbimin sürgüsü indi... Dilim sustu..Yürek ömürlük küstü... Ona hasret tarlalarda BEN i yitirdi... Hayali elimden ibriği çeker... Yâr gönül otağından sıcak aş ister.. Mıhtara sordum gördün mü tendeki canı? "Yeter bacım" dedi "Üzme şu garip canı".. Postacı elinde uzattı seni... Dedi vazgeç unut artķ kocanı!!... Haber saldım ben susarım sen onu kolla!!! Bana da arada bir selam yolla!! Yeter...Ne edem? Üç günlük dünyaa... Haber salmış,"Sen gülümsün geçemem senden" Hasret kokan, sen kokan o köy evinden... Koyamam ki kimseleri senin yerine? Adın dua ezberimde,türkü dilimde... Göründü toprak yoldan nihayetinde... Kollarını açmış,"koş gel bana" der... Yâr!!Gönül otağından sıcak aş ister! |