Daha 35 inde koah teşhisi kondu...
Bilemezdi,onun için bu kaçınılmaz sondu...
Kara toprak almıştı genç denilecek yaşta...
Sigaranın yüzünden etti kendini hasta...
Annesi,kardeşleri o günden beri yasta....
İçemedi son kaşığı..Çorbası kaldı tasta...

Çok geçmeden baba da içkiyle sırdaş oldu..
O da,onun ardından şişeyle haldaş oldu...
Gece gündüz demedi dertleri yoldaş bildi...
Hayatını kararttı,kendine acımadı...
Senelerce buz gibi,yatakta mahkûm kaldı...

Mücadele etmeyi öğretti Fikriye abla...
Bataktan çekip aldığı biriciği Musabla...
O da neler çekmişti,tüm mahalle şahitti...
Uyuşturucu hapların olmadığı vakitti...
"Kurtarın beni!"diye bağırdı gecelerce...
Sağlığına kavuşması çok sürdü,senelerce...

Artık ibretlik yaşamın vazgeçilmez öyküsü..
Musab ve Fikriye Abla Yeşilay gönüllüsü...

(4.3.2021)