ÖZLEDİM
Kirlenmemiş toprağın kokusunu
Arlanmayı bilen insanın yüzünü Adam gibi adamın sözünü Artık yok olmaya başlayan Kendi özümü özledim Bir sırdaş arasam bulamıyorum Üç insanın yanında rahat olamıyorum Kimseden doğru söz bulamıyorum İnsan oğluna yürekten İnanmayı özledim Parayı unutsam yaşamın tadı yok Kazık atmasam kazanmanın yolu yok Çalışan aç çalan tok Kula kulluk etmeyen Adamı özledim Kara bahtımızı aka çevirecek Gülmeyi unutan yüzümüzü güldürecek Gelecekten umut devşirecek İşte bütün bunların Hayalini bile özledim Kimse haram etmesin hakkını bana Ben harama sizinle alıştım Ak doğdum anamdan Karayla sonradan tanıştım Şimdi artık griyi bile Özledim O.VASIF COSKUN |
Fantastik bir tasvir ve okunuş.
Teşekkürler, tebrikler ve saygılar, efendim.