Geçtim
Toydum
Yoktu pek hayat tecrübem
Evde kalmış kızlardan
Gençlerin peşindeki dullardan
Başkasını bilmezdim
O zamanlar

Bir gün orta yaşta bir
Adam taşındı mahalleye
Karışmazdı pek her şeye
Ama arasıra sohbet ederdi gençlerle

Bir gün sordu bana sohbet esnasında
Bir kadınla tanıştın
İlk önce neyine bakarsın ?
Bacaklarına dedim
Güldü
Dua et o zaman hiç kazaya uğramasın
Kırılmasın sakın bacağı hiç

Ertesi gün tekrar karşılaştık
Yine sordu
Sevgilin olsa neresine
Bakarsın dikkatlice
Bir gün evveli geldi aklıma
Kalçalarına dedim bu sefer
Güldü yine
Dua et zamanla büyümesinler

Alışmıştım sorularına ya
Bir akşamüzeri yine konuşurken
O sormadan ben dedim
Yüzüne bakarım amca
Güzelmi diye
Gülümsedi yine
Dua et o zaman dedi
Yaşlanıncada güzel kalsın

Cevaplarımı beğenmedikçe
Sinir olmaya başlamıştım
Yavaş yavaş
Hergün farklı şeyler diyordum
Cildinin duruluğuna...
Saçlarına...
Ama onda hep aynı mutsuz gülümseme

Bir gün kalbine bakarım amca dedim
Çünkü bir tek o kalmıştı söylemediğim
Bu sefer yüzü asıldı
Şöyle bir baktı bana
Şimdiye kadar dedi
Bana hep içinden geleni
Ama doğruyu söylüyordun
Şimdi niye yalan söylüyorsun ?

Şaşırmıştım
Niye be amca
Niye yalan söyliyeyim
Hem nerden biliyorsun
Yalan olduğunu

Yine o malum gülümsemesi
Geldi yüzüne
Nereden mi dedi
Gördüğüm kadarıyla sende
Ne o kalbi fark edecek yürek
Nede onu görecek göz
Var ...

Anlamıştım o an
Ne demek istediğini
Kadında
Salt güzelliğe bakmamam
Özünede inmem
Gerektiğini

Osman Vasıf Coşkun