Sanık AşıkGözlerimde maziden kalma Tek kare fotoğraflar Ve hayal ederken geçmişi Şöyle bir baktım da Dün dediğim günlere Meğer sana savunmasız anlarımda Ne çok yakalanmışım Her karede bir çiçek gülüşün Bin ömürlük mahkum etmiş beni Geçirdiğimiz sevgi dolu Aşk dolu gecelerin Pembe karanlıklarında Asılırken ruhum Karanfil duruşlarına Ellerimi kaçırdığım vakitler Yüreğimden Yüreğimi kaçırdığım vakitler Gözlerimden Boş bulunduğum anlar ise Sözlerimden Yakalamışsın beni Ve aşkın acınmayan hallerinde Kollarıma bir kelepçe Kalbime bir mühür Ayaklarıma derin mavilerin Vurduğu vurgun misali Nasılda bağlamışsın beni kendine İşte sevgilim İtiraflarımın başladığı Bu vakitlerde Sanık sandalyesinde Oturuyorum yine Beratımı istediğim anlarda Yine savunmasız Yine isteksizim affedilmeye Her şey aleyhime delil Her şey sevdana suç Dilimden dökülen her sözüm Aşkına mahpus geçireceğim günlerimi Müebbet”e çevirirken Her defasında bitirdiğin Mahkemenin tokmağı Beni senin içine gömer gibi Ey sevgili Yine sen kazandın Yine ben kaybettim VE İNAN MELEĞİM SEN BENİ BEN SENİ SEVMEYE DEVAM ETTİKÇE NE BENİM SANA MAHKUMİYETİM NE SENİN GÖNLÜMDE HAKİMİYETİN BİTMEYECEK Uçuk |