MAHVOLAN HAYATGüneş doğunca,sevginin beni yakan sıcaklığını.. Gece olunca,gözlerinin kömür karası siyahını.. Yıldızlar kümelendiğinde bana olan uzaklığını.. Yağmurlu ve soğuk gecelerde yalnızlığımı.. Boşalan kadehimde,masadaki mezemde vefasızlığını.. Aynalarda saçlarımın akını,mor halkaları.. Ve.. Kahrolasıca alınyazımı.. Kısacası sevgilim.. Yaşıyor gibiyim mahvettiğin hayatımı... |
Bazı bitişler de bitirir insandaki mücadele azmini.
Kolay değildir ama mümkündür savaşmak.
Savaşmak lazım.
Sanırım bizlerin en çok yapmak zorunda olduğu şey bu.
Malesef.