Bıçkın bir renk saklı içimde
Devasa sevincin gölgesi düştü üzerime
Nidalarla sürüklendiğim
Nazenin yürek coğrafyasında aralıksız debelendiğim…

Nankördür beşer
Aşka tutsak defalarca yasak olsa bile
Ne yazar?
Yalnızlığın yaldızlı yollarına yağdıkça kar
Akar da akar yaşlar gözünden
İsyankârdır her ç/ağrı
Aşkı külfet bilen nidalar
Sararan göğün perdesi
Sevincine tutsak yalnızlığın gölgesi

Sükût diler yürek
Sevecen sesi titrer aralıksız
Deşen yorgunluğun yürek yaması
Bir teselliyi yâd eder
Yârine duyduğu özlem
Cebbardır karanlığın izini
Süren yürekten arda kalan devasa bir küre
Meylettiği kadar yalnızlığın arka bahçesinde
Kâh güneş doğar
Kâh yıldızlar cirit atar
Namert isyanların nüvesi
Asılı kaldığı kadar aşka
Aşikâr askıntı olandır mesafeler

Küt saçlı esmer rüzgâr
Aralıksız eser
Ve sızar gülücükler
Densiz mevsimin derli toplu bohçası
İçinde saklıdır şiirler
Şehre âşık bir şair
İmha edemediği kadar kötülüğü
Derbeder ıslıklar aralıksız çağırır uzaktan
Sancılı bir ömür
Semada saklı adeta ruh ikizi
Şairdir şehre tutsak
Şehirdir büyük sevdaların merkezi

Hibeli topraklar gibi
Kaskatı kesilen bedeninde saklı ölüm gibi
Kaybolduğu ne ki şairin?
Demlendiği mısralar
Bir de yüce Rabbi
Nasıl da ona kucak açar
Gecenin kör vakti esintisi dinmez hüznün
Çalan şarkılarda bulur kendini
Miskin kaleminden damlayan heyecan gibi
Hezeyanlar soluksuz
Hercai aşklar nankör
Acımasız vedası yârin
Yüreğinde saklı o közü
Öz bilir sözünü

Korunda kalemin
Duvağına sızan iklimin
Mentollü nefesi şiirin
Semada saklı bir bulut gibi
Konar da konar imgelere
Koyu gözlerinde gizemin
Koyultulmuş dizelerde
Korunaklı dünyasında şairin
Oysaki yalnız ve aciz
Oysaki güçlü ve cebbar
Otağı kurduğu göğün uzamında
Rükû ettiği kadar aşka
En çok yalnızlığında şiirler biçer

Şiirlerde saklı sırlarını esefle saklar
Bulutun boşalttığı yaşı insanlar yağmur sanır
Yâd edilesi dünü
Yâri olmadan da geçmez ömrü
Bir hayal ve nicesi
Şiirden çok şairi
Sokar içine keskin bıçağı
Ne de olsa kalemidir:
Kâh yüreğini yaran
Kâh aşkı yoran
Kâh sessizliğin bozguna uğrattığı
Kulvarında tektir şair
Acının dahi bozguna uğratamadığı
Ne de olsa son gülendir
İyi gülen
Son sözü söyleyen illa ki kader…