DUVARLARDA SUSARtıp düşmüş, sessizliğin sesi yürümüş, sokaklarda söküğünüz, bahçede iliksiz düğmeleriniz, bakıyorum hayata, pus tutmuş göğe, belki bir kanat, belki bir gak, yokların yokları, kapıların kopuk zilleri, elektrik düğmelerinin kırık beyazı, ellerim ellerimde boşluk, neyi bekliyordum, ne bir ses, ne bir seda, yokların sessiz sesi, duvarlarda kilit, kapıda sükut, ne ben vardım, ne bir benzerim… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |