Gülistan
Kalbimin posasında aşkın coğrafyası,
Canıma tak etmiş sevgimin ölçüsüz yası, Özgür bıraksam düşlerimi, gökyüzüm öksüz kalır, Gözlerimin perdesinden düşse kırılsa gözlerin, Dünyam nefessiz, ruhum yoksul kalır. Toprak baharı bekler, gelmez, Bir daha asla yeşermez çiçekler; Güneşsiz, rüzgarsız, yağmursuz kalır, Beni acıyla doğurup neşeyle öldüren tebessümün silinse zihnimdem, İnsanlar, vaat edilen cennetten mahrum kalır, Hüznün büyüse dev dalgalar gibi sonsuzluğa, içimde, Kurtulamaz hiç kimse, Kainat cehenneme mecbur olur. |