Sözler Kifayetsiz Kaldı ArdındanKözlenmiş bu sevdan kolay söner mi Yüreğim isini sildi ardından Durduk yerde gözler sele döner mi Gözlerim yaş ile doldu ardından Geceler karanlık şafak sökmüyor Sularım çekilmiş yağmur dökmüyor Sevdiğim ardımdan dönüp bakmıyor Mevsimler hazanı saldı ardından Mevlâm sevda ile kurmuş âlemi Bir fırtına esti yıktı Kale’mi Kalbimin silindi özne, yüklemi Cümlelerim devrik oldu ardından Artık ne yapsam da fayda etmiyor Soluduğum nefes bana yetmiyor Gönül bahçem solmuş; bülbül ötmüyor Yokluğun kalbimi dildi ardından Sevgiye kurmuştum ben yüreğimi Yüksünmeden yaptım her gereğini Kırdın saatimin zembereğini Saatler zamansız çaldı ardından Ürktüm insanların kötü hışmından Korktum yüreğimden kopup düşmenden Ayırt edemedim dostu düşmandan Hepsi de sinsice güldü ardından Giderken kalbimi söküp de gittin Âşkı bir çırpıda yakıp da gittin Beni bir başıma ateşe ittin Gözlerim boşluğa daldı ardından İzini sildikçe; kar, tipi, boran Kimseler kalmadı halimi soran Kalbimi sen kadar, olmadı yoran Kardelenler bir bir, soldu ardından Sebepsiz yıkarken gönül evimi Sildin gözlerimden bütün mavimi Tarumar ederken tüm hevesimi Sözler kifayetsiz kaldı ardından Kardelen 14.12.2021 Arşiv |
Bütün duygusal kimlikleri üzerine almış, cana kemiğe bürünmüş cinsten şiir yürek yangısı misali.
Kaleminiz hep mi güzel.
Heceyi sizde okumak hep güzel bana sevgili Kardelen.
Çokça tebriklerim, gönül dolusu sevgimle selamladım.