gecenin bir yarısı televizyon izleyerek

uyanan despot bir ıssızlık

ve akıllı cihazlarda yüzen japon balığı



artık bitecek karanlık aydınlık gelecek evet

yürü ya kulum / ben bir yürüyenim çıplak ayakla

televizyondan gürleyen ses- mutlu ol / şimdi yaşa



birkaç hayvan buğulu pencerede

kiralık köpeğim havlarken melodik ritimle

ve biz ve onlar iyi prova edilmiş bir ekibiz

ya süküt yine garâbet bir sınırdayız...



rüzgar konçerto ezilenlerin dinlenme alanında

alana kadar tüm yolu biliyor pankartların gölgesi

kahkaha atan benzin fiyatları

ve mor asma kuleleri / ve onlar silahlarını tutarken

dayanmak zorundayız / en azından asgari şeklide





satranç oyunlarını kuranlara inat

sık sık ışıklarda hayal kurarım

belki de şehirlerarası otobüsleri severim

kamp sandalyesinde uyuya kalırım pastoral manzarada

eleştiriyi her zaman severim / kendime karşı / sadece kendime karşı



onlar ve bazı bazı

zihinler çoğunlukla kara / diğer günler beyaz piyon seçerken

kimse kaybetmeden şafakta herkes galip

belki bir gece parti kuracağım / bir sigara aleyhine

peki ya sen mavi gözlü kadın sözünü kes ve



sonra rüya gibi sallan rüzgarın fısıltısında

elimde topraksız yetişen siyahımsı güller /

kuşatılmış iki kral ve bir kaç baron televizyonda gürlerken

ve anladım ki kurtarılabilecek her şey tek şey

sadece senin hatıran…