BEN BİR DÜŞ SAKİNİYİM...Ben bir düş sakiniyim düşündüğüm kadar sevdiğim İçine düşülesi aşkın veryansın ettiği Nice düş’ ün sakinidir yüreğim Debdebeli bir aşka hicret ettiğim Belki de yenildiğim kadar mutluyum Mutlu olduğum kadar hüzne sadık Aşkın fıtratında saklı her kanıt Elem sokağında Efkârın arka yolunda Endamlı yüreğimin pervane olduğu Aşkın saltanatını sürdüğüm kadar hüzünle sırnaşık Bir iklimde kaldığım baş başa Nihayeti baştan belli yolculuğun Erdiğim hidayetse tanımsız Aşkın şık varlığında sevdiğim kadar insanları Kala kaldığım kayıtsız Bir başımalığın acısı çökmüşken içime İçerlediğim değil artık İçtiğim binlerce şiir ve imge Dizlerimin b/ağı her çözüldüğünde Sektiğim bir dizeden diğerine Hörgücü mahlasımın Hüznümle şerit değiştirdiğim Gel gör ki ihlasla sevip yazdığım Ne ucubedir kalemim Ne de ucu bucağı vardır Soyutlandığım kadar hayattan Sevdiğim kadar feryadıma konan Konduğu gibi göçen her şarkı Alfabedeki harfler yetmez de asla bana İçimin külliyesinde şakır sözcükler Gözümü sakındığım kadar Gönülsüz sevmeden kala kaldığım derbeder Bir ukdedir dün Bir nükte değil de hani sıradan Sanmayın da nutkum tutuldu Asaletim babadan miras Sessizliğim de Konduğum o afaki bulut Arz ettiğim varsa yoksa umut Ant içtiğim üzerine Sevgiyle eşleştiğim her gün her hece Diridir varlığım Asla dingin olmayan yalnızlığım Diviti bitmez asla kalemin Dibi gördüğüm kadar Ben bir düş sakiniyim Elham okuduğum bazen evhamla konduğum En ulu makam en âşık rüzgâr Benim ben: Aşka sevdalı estiğim kadar Asık yüzlü eşrafım Ya da gıybetin hası ile dolup taşan Ne yalnızlığım sorgulansın ne de yazamadığım Yazmakla bitse idi keşke tüm dertlerim Kanıksadığım yalnızlığımsa iksirli tesirli İkilettiğim aşkın şiddeti Bilmezler de kaçıncı kuvvetiyim hüzün denen mertebede Sektiğim değil sadece Sarktığım şu pervazdan Elbet pervasızım En çok severken ve yazarken Coşkumsa katıksız eşlik eden ezelden Hünkârım hükümranlığında Mevla’mın Hazanım hüzün yüklü miladım Hazırım da göçmeye lakin vakti gelmeden de yok niyetim Uzaklara gitmeye ben ki: Ben olmanın zikri Fikrimle özdeş kalemin meali Ne şarlatan rüzgâra kanarım Ne de nifak sokanlara yakınım Yakardığım tek sahibim Yalnızlığın ve kalemin esiriyim Esaretim s/onsuzluğa Özgün bir rüya belki de gördüğüm Ben bir şiir sakiniyim Ben şehrin sadık sakini En çok düşlerde buluştuğum Düş mü gerçek mi, bilemediğim Bir rakımsa konduğum Yağan rahmete müteşekkirim Yağmalansa ne ki varlığım Yâd ettiğim kadar güzellikleri |