Gönül Baharı
Nisanda bereket, olda ver bana
Aşkımızla dolsun, gönül baharı! Yollarıma gelde, halı ser bana Vuslatından olsun, gönül baharı! Göklerimde güldü, kokular saçan Sarhoşta olurmuş, şerbetin içen İçimdeki sevdan, çiçekler açan Bahçemizde gülsün, gönül baharı! Ezelimden beri, tanırım seni Gül kokularına, bulanmış teni Geliyor mevsimin, unutma beni Çiçeklerde balsın, gönül baharı! Düşlerimde gördüm, güller açıyor Uzağımda dursan, hazan geçiyor Yokluğunu görsem, dünya göçüyor Sende yoksan, solsun gönül baharı! Gelişin bayramdı, Fasl-ı baharla Kutsadık aşkları, meşkimiz harla Baki kalsın yeter! Ömrümüz yarla Olanlara olsun, gönül baharı Sevenlere gelsin, gönül baharı! Gönlü güzel insanlara selam olsun, HATAY ağlıyor… |
Azaptır verdiğinde, gülmüyor ki yüzlerin.
Fırtına buralarda, benden uzaklardasın
Ağlamışta hicrana, yosun tutmuş gözlerin.
En güzel ilhamlarla, çiçeklerin gül açsın
Kanatlansın sevginde, göklerinde aşk uçsun
Görülsün ışığında, nurundan bize saçsın
Olmasın kötülükte, gönül alsın sözlerin.
Derbederi gezerken, aşkın radarındayım
Yar gözlerin değmişte, sevda nazarındayım
Saçmış kokularında, çiçek tarlasındayım
Sıcaklığın gelmişte, alev aldı közlerin.
Acılar çocuğuyum, çoktur sana kahırda
Kuş sesi miydi gelen, seni buldum seherde
Umutlar boşa açtı, mevsimler son baharda
Soldu yine güllerim, bitmiyor ki güzlerin.
Yıllarımız geçerken, bende bahar mevsimin
Yazmışsın şiirlerde, duygular servi simin
Sende çekilmez oldun, ne zaman ettin yemin?
Baktım da şafaklarda, görülmüyor izlerin!