Şeyda bülbülün sanma yandığım ateşinde
Ben çoktan yaralıyım aşkın güzelliğinde
Bir üflesen ateşe içimin her yerinde
Yakarsa sevinirim yakmazsa bitmez daha.


Aşkın silahı yanmak demekse o uğurda yanmakta bir erdemliktir şaiirim.
Yeterki yakan yandığına değsin...
Hairkaydı yine... Tebrikler. Saygıyla...

“Güneşler gibi yaksa mutlu olurdum daha”
Diye haykırıyor şiir hem de coşkuyla
İlla ki de ölmek mi lazım bir sevgili uğruna
Eksik mi itiraf ediyorum diye mi düşünüyor
“Maşuğun” yoksa kendisi acaba ?
Lakin “güneşler” de yanıp tutuşmak bile
Anlaşılıyor ki yetmiyor ona
Tututuşup köz olmaya dek devam edecek bir aşkın ispatına
Görüldüğü gibi yetmiyor “daha”…

Birbirini kovalıyor o yüzden
Serzenişler ve itiraflar birbirini kovalıyor kıyasıya
Elbet bu değil boşuna
Bitmez bir seven de lakin meftunu harap duygular
Ölümü dahi dize getirir neredeyse hani
Var ki aşklar da kimi şiddetli arzular…

Hiç olağandışı bir şeyin farkın da olmaz bir aşık
Kendini kanadı kırık, sevgiliye ulaşamaz sanır asla !
Sanki eksik kalıyormuş gibi sözleri muhatabına
Farz edilsin ki mümkün olduğu haller de olsa
Sevdiğiyle yana yana
Yine der, yine de der şunu ama;
“Ey ruhumu coşturan gönlümde tek fırtına
Seninle uçacaktım koşamıyorum daha.”
Diyor hala
Pes vallahi denilir böylesi bir aşka
Ve de böylesi bir arzuya !!!...
*****
*****
Tebrikler olsun bu duygu zengini ruha !!!...









Onatça tarafından 1/4/2019 5:27:17 PM zamanında düzenlenmiştir.

Gözümde nurum olsa sönermi yıldızların
Güneşler gibi yaksa mutlu olurdum daha
İçimde ateş yaksa külünde ben ölürdüm
Rüzgarında savrulur göremezdin bir daha.

daha ilk dörtlükte bittim! Bu ne müthiş duygudur, ilhamdır
Haktan gelen bir sevdadır aşktır ki
beni taaaaaaaaaaa istanbuldan yaktı;))) Ruhuna sağlıklar dilerim ozanım