Gri gökyüzü...
Gün doğarken izlemeye başlıyorum
yüzüme düşen sesini sabahı uyandırıyor gözlerim başka boyutta yaşıyorum aşkı sessizliğin içinde yalnız zaman izahı zor perdenin ardı evin kayıp düşleri uyandırmasa dursa biraz daha zaman cömert olsa yorgunluğuma üşengeçliğimi kucaklayıp uyandırırım masadaki çiçeği birazda kendimi her şeyin dar geldiği içimin kaçmak istediği an uzun cümleleri asıyorum bulutların tenine yağmayacak biliyorum ve yazmaktan kaçıyor ellerim savaş açmış duyguların dili elimde Keman kulağımda sesin hangi notadan çalsam sen düşüyor soluma özlem yanığı diyor içimin acımasızlığı ...🍃 |