Gözüm yaşarır
Gittiğinden beri yetim, öksüzüm
Hasretin içimden keder taşırır Nemlenir kirpiğim buruşur yüzüm Düşündükçe seni gözüm yaşarır Dalarım uzayan bomboş yollara Bazen hayallere, geçen yıllara Her mevsim yeşerip solan dallara Baktıkça yağmurla güzüm yaşarır Oysa ki ayrılık yoktu hesapta Mecnun ve leylaydık biz her hitapta İhanet ve aşkı aynı kitapta Gördükçe kan sızar özüm yaşarır Hevası dünyalık malmış gönlünün İhtiras aklını çalmış gönlünün Aynı mezarlıkta iki ölünün Utanır halinden sözüm yaşarır Sanma tebessümler gelir hep içten Her kahkaha değil bil ki sevinçten Gönlümün mutluluk, evi kerpiçten Yakmaya çalışsam köz’üm yaşarır |