asaletine hayran kaldığımın suçluluğu
suçu benim üstüme at; bir suçlu aramaksa niyetin
basit bir zamanlama hatasıydı derim alırım dökülen yüzümü yerden, toplarım kırıklığını içimin ve ardıma bakmaksızın giderim suçu benim üstüme at; iç sorgulamalarında mecbur kalırsan korkup idamdan her doğan bir gün ölür derim tutarım kefenimin bir uçundan, ellerimin boşluğa düşüşünü görmez uçar giderim.... suçu benim üstüme at; kabarınca deniz inkarına sığınırım rotasızlık teorisinin sığ sularda çapa atarda, derinlerine doğru seyirtirim gönlümün sonunda bir dudak burkmasıyla geçiştirip giderim... sen gülümse dünyaya bir hayal kırıklığının yosmalığında erit içinde biriken kederi biz bir araya geldiğimizde gülen haliydik yaşamın bilirim gös yaşlarıyla yıkandığımızı ve kutsal acıyla vaftiz edildiğimizi sayma istersen içindeki sesi dinlemen icabe dersede suçlu oydu deyip kestir at sen bedelini ben öderim... |