Hüzün makamında bir kırmızının
Şarkısı çalıyor kulaklarımda
Duyduklarım kaleme ağlıyor
Ben bir çiçeğin ağıdına...

Lalin, kokusunu kelebek kanadına asmış bir çiçeğin hikayesi
Yüzünü rüzgarın seyrinde yaşlandırmış bir kadının şiiri...
Seni kimse bilemeyecek aşıklardan başka
O şarkı çalarken kulaklarda
.
.
.

Kırılgan ellerimde biriken bir duayı yazıyorum
Adı kavuşmak olan her şeyden biraz uzak
Adı aşk olan her şeye biraz yakın
Tüm zıt anlamlarını bize saklamış şu dünyada
Asla yazılamayacak bir cümlesin
Çünkü sonun yok senin
Sonsuzluğusun tüm bildiklerimin...

Bir çocuk parkını andırır benim sana dair düşündüklerim
Salıncakları
Suları
Ve gökyüzünü...
Ellerinden ellerime sinen kokuya
Çocuk gülüşü derim belki ya da toprak kokusu
Yağmurdan sonra buram buram yayılan
Yayıldıkça aşklaşan...


Oysa Lalin, bu şarkının makamı hüzün
Aşk kavuşamamaktır, der eskiler
Ben Lalin derim
Eskiler meşk der vuslatımıza
Ben yazılamayacak düş derim
Yitik bir düş belki de gözlerin...
.
.
.
Şimdi mavi saçlı bir göğün
Şiiri yazıyor avuçlarımda
Kalemim gördüklerime sarılıyor
Ben senin kırmızılığına...


Büşra Nazlı
Haziran’2022