-düşünmeksizin göğün havasını solumak
yeniden kendimle doğrulmak istiyorum-



Bu kovalamacada
en münis cümleler avludan
dünyanın dört yanına ışık saçıyor
ve bu kovalamacada
en hüzünlü saatler
nefes almak için "ara ver" diyor



ellerimle oynuyorum
kalemim "bir şey gizliyorsun" diyor,
susuyorum
İşte böylesi hummalı bir yoldayım



bir ağaçtan diğerine atlayan
aklımdan geçenler arasında ilerliyorum



Bu kovalamacada yerini alan
çocukluğumun şımarıklığı
dönüp bana geldikçe,
esen rüzgârla birlikte kuşları kovalıyoruz
özgürlüğün ateşini harlayan aşka
dip köşe haykırıyoruz



kelimelerle üst üste, alt alta amatör satranç oyuncusuyuz
takvimler geleceği işiterek kaçıp kurtuluyor



diplerde biriktirdiklerime geldiğimde
hayallerim susturuyor virgülsüz niyetimi
ayaklanan hanımeliler, portakal çiçekleri
"haydi sen dağların kızısın, bizi yaz" dese de
ellerim kurşunlamış serçenin yüreğinde üşürken
türküler kadar yaralı bilemezsiniz....




Ümmühan YILDIZ