Deprem...
Yer yarıldı dağ bölündü ezildim
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Kavim kardaş çukurlara dizildim Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Üstüme çullandı, otagım barkım Zemheri üşüdü kitlendi çarkım Yaşanmadı böyle büyük bir yıkım Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Kabus gibi geldi uykumda çöktü Çaresiz bıraktı boynumu büktü Vicdanı olanı yollara döktü Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Afad’ın hükmüyle yörüngem şaştı Çığlıklarım toz dumana karıştı Gözyaşım sel oldu enkazdan taştı Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Anam babam oğlum kızım yiğidim Göklere yükseldi ah’ım ağıdım Gözlerimin feri söndü soğudum Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Şansa küsmek gönüldeki kuraklık Bilinçsizlik beyindeki çoraklık Felakete teslimiyet korkaklık Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Nefes varsa umut vardır yarında Sibel"im çırpınır can pazarında Bir tarafım gurbet, köyüm bir yanda Gülüm soldu kanım dondu Türkiye’m Sibel KILIÇ.... |
*** DEPREM... *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...