Hangi duygunun asasıydı yalnızlık ve de bıçkın rüzgârın kâküllerinde saklı hoş bir seda mıydı aşk ya da sıra dışı bir v/eda…

Aşkı kökleyendi sureler ve içre dönük suretler.
Hatıralar, bil mukabil sizlere…
Hicri dünün, hicreti
Yazılası öykülerin müsebbibi
Şair kimliğinden öne geçen evlatlık vazifem
Ve de mutluluğun arifesinde saklı temennilerim

Ben, bir düş’üm anne:
Seni düşündüğümden öte bir düş
İhmal ettiğim içimdeki hüzün yüklü çetele
Sen ki; aşkların en güzeli
Masallarınsa yazgımda saklı hikmeti
Düştüğümde sendin kaldıran madem
Şimdi sıra bende, annem
Matemimle beni seven tek insan
Arz edilesi yüreğin meyvesi
Elbet içimde saklı mevsimdir
Ve nesri yüreğimin
Şiirler ise nimettir:
Şiir soluduğum şiirleri giydiğim
Aşkın asası iken kalem
İmgelerden taşar benim hüviyetim…

Ah, annem:
Sen benim en güzel şiirimsin
Sevdalandığım ve öykündüğüm güzelliklerin
Sunumunda mademki seni ve şiirleri bana bahşeden
Yüce Huda…

Kesiftir bana sunulan sessizlik
Kordan yüreğimden etrafa sıçrayan
Her kıvılcım
Ve de insanların büründüğü
Kâh sessizlik kâh nefret kâh öfke
Oysaki ölü bir kuştur yüreğin kanatlandığı
Ve içimde saklı hüznün yaktığı kadar
Kalemimle ve yüreğimle teftişe çıkarım âlemi
Araf’ta kaldığım kadar
Doğrudur
Tavaf ettiğim evreni

Ben ve aşkın künyesi iken kalemim
Sen ve sensizlikle biçilmiş yüreğim
Dilimlenmiş göğün yaralı kalbi ve ötüşen
Sevdanın hicretinden
Doğdum ben
Doğurduğun nice zaman
Şairin söylediği gibi:
Önce öptün beni sonra doğurdun, annem
Ve işte sıra bende
Misliyle sevdiğim seni
Ve tekmil veren evrenin sinesinde saklı bir emare
Olsa olsa olmazın oluru bir rahlede
Serili yürek ve kalem ve kalender varlığımla
Uçtuğum yer gök, sefasını süremediğim
Dünya denen geçici âlem.

Hüznüm ve tutuk dilim
Hazan misali içime yağdığım kadar
Kararan göğün kıvancı dolar
İçime ve en derine bir ömür
Arkamı kollayan iken sen
Devası bunca acının
Saklıdır Allah katında
Nabzını alamadığım zaman zaman insanlığın
Hala saklı olduğunu biliyorum
Hem evrende hem her zerremde
Zerre kuşkun olmasın annem:
Ben önce Rabbimi sonra sevdim matemimle…

Mahzun yüreğime d/okunan nasıl ki hece hece
İçtimada geçen günüm
İnzivaya çekildiğim dünüm
Ve işte sonlandı matemim
Mahremimle sakit olan
Mabedimde yaşarken ikimiz bir olmanın
Güzelliği ve vasfıdır saklı olan
Kördüğüm olsa da içimde yaşattığım
Yasadığım ve yazdığım kadar
Ölümsüz kılınsın sana duyduğum sevgim

Hüznümle akan yaşıma teselli bildiğim
Sensin sen ve sefil kalemim
Atıl bir düşüm ben
Afaki duygulara serili
Azık bildiğimse aşkın meali
Senle yaşadığım kadar
Sensizlik son buldu bulalı
Şükrümle koştuğum Rabbime
Duyduğum aşkı kolladığım her an’ım ve her anı’m
Arz edildiği üzere
Elbet talep bulacaktır yaşadığım bu bitimsiz sevgi
Yakışan üstüme kendimi bildim bileli…