DÜNSÜZÜM ŞİMDİBulunmaz bende ki hüzüne tabir Şevkimi tüketip bitirdin beni Yastığım taş kesti, yatağım kabir Ölmeden mezara, yatırdın beni Mutlu bakışlarım soldu sayende Geçmişi yitirmiş, dünsüzüm şimdi Gönlüm kederli, his kalmadı tende Kurumuş dal gibi cansızım şimdi Hicran pınarları, akar gözümden Tebesümlü yüzüm, gülmüyor artık Vaz geçtim dünyadan ve de özümden Yaşamak aklıma gelmiyor artık O meşk sarmalı, mor sokaklı sinem Şu sıra en derin acıya gebe Her yeri sevdayla nakışlı hanem Kapattım kapıyı, suslara hibe Tamamen unuttum keyfi, neşeyi Kendimi çekemez hallere düştüm Ve yaşam hevesi denilen şeyi Yitirdim içimden öyle alıştım Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |
Yetkin kaleminizi kutlarım.
Saygılarımla.