Düşlerimdir telkin eden belki de hüznün tekkesiyim ve ruhumun da takkesidir şiir elbet ebedi ve edebi dergâhım yalnızlık ve şiir bir o kadar nüktedan belki de şimşek hızında ruhum yaşaran yüreğimde saklı yeşeren gözlerim ve tutulan nutkumla baş göz ettiğim sevdam metruk hanelerden sızan ışık gibi ve yolu yarılasam da yar etmem ben bu aşkı başka ülkelere çünkü sevdalı bir ülküyüm ben ve ülkesine aşka sevdalı…

Cebbardır ruhum figanı yitik
Cereyan eden aşkım ve tutulan nutkumda saklı ışık
Hayallerimden ödün vermediğim
Hazan misali sürüklendiğim peşi sıra
Aşkın mabedi ve mahremi
Sevdalı bir şiir olma yolunda saklıdır nazarım
Fazlaca itibar görmesem de ihmal etmem sevdayı
Kılı kırk yarmam severken
Kırkladığım acılarımdan derlediğim bir buket gibi
Mademki sevdalı bir çiçeğim ben içime açtığım
Mademki sevdalıyım ülkeme ve yaşadığım şehre…

Küheylan misali attığım naralar
Ve sönük nidaları yalnızlığın
Aşkı hicvettiğim bir ömür
Tanıklığında Rabbin ve meleklerin
Uçuşan saçlarım ve kelebek kanatlarım
İtibar etmediğim kadar yalana ve ihanete
İade-i itibardır yazmadan da gözüme girmez uykuların
Peşi sıra serildiğim rüyalar ve karabasanlar
Bense kar’ a bastım bir kere
Kararan yüreğimden dökülen zerreleri de etrafa saçtım
Saçmalarını yediğim kadar hayatın
Ruhuma saplanan en devasa şarapnel
İşgüzar efkarım ise iş başında
Aralıksız ve kasıtsız sevdiğim kadar kayda
Aldığım duygularımı ihbarım

İtaat ettiğim elbet bozuk düzen
Bazen yerimde duramadığım
Yerle yeksan edilmiş olsa ne ki hayallerim?
Sancılı bir gün doğumunda ruhuma saplanan bıçağın
Açtığı her delik
Devasa bir rahmetle kapanan dikiş izleri
Cepten cebe dolaşan paranın artık neyse hikmeti
Paraladığım kadar kendimi
İçimde kaldı nice ukde

Umresi ömrün
İtikadın gücü ve yarıladığım kadar yolu
Bir diyez ise verdiğim her es
Gamı yüklü notaların ruhumda
Gamlı baykuşa döndü yerleşik dünyadaki mezarım

Ulvi ve uhrevi nice duygu
Saf tuttuğum hayatın güzergâhı
Oysaki yitiktir yolum ve bitik dünyam
Yâd edilesi maziden düşen neyse payıma
Pay ettiğim kadar duygularımı
Dünyamdan geçtim bir kere
Kendimden çoktan geçtim
Geçemediğimse sadece sensiz
Sensizliğin nazarında bencileyin bir aşka kanat açtığımın ertesi

Yarı yolda kalmış ve tartaklanmış bir çocuk cesareti ile
Cinnet eşiğinden geçip
Şiirlerle hayatı cennete çevirdiğim ayan beyan
Ayyuka çıkan hüznün hazzı ile
Haiz olduğum ömre kol kanat geren
Rüzgârın müdavimi
Kopuk bir yaprak olmanın da ötesinde
Kopamadığım köküm ve yalnızlığım
Aşkın tanıklığında Rabbim iken tek sırdaşım