TUZ DA KOKTU!Önce, bütün kapılar gelenlere açıktı… Çünkü tüm insanlardan, hiç çekincemiz yoktu. Birden kilit, anahtar, nerden çıktıysa çıktı! Sonra bazı insanlar, kafalara fit soktu… Çıkan o fitten sonra, hep kilitler takıldı… Anahtarlar kapının, üstünde bırakıldı! Çok insanlar dedi ki, bu ne biçim akıldı? Ama güvenli canlar, ne olsa hala çoktu… Kimi anahtarını, paspas altına koydu! Kimi anahtarların, üstündeki şebboydu! Bazı kötü huylular, girip evleri soydu! Bizim insanımızın, gözü, gönlü hep toktu… Riya denilen olgu, esatirde de vardı! Her zaman az sadaka, çok belayı savardı! Bazılarının gönlü, zerreden daha dardı! “İyi bildiklerimiz” kalbe saplanan oktu… Bazı büyük soygunlar yükseklere ulaştı! Yemez dediklerimiz, hep rüşvete bulaştı! Naçar bekleyen millet, bu işe fena şaştı! Bu yaşanılanlarsa, inanılmaz bir şoktu… Kimin eli, kimlerin cebinde, çok karıştı! Millet, devlet ve mafya, birbiriyle yarıştı! Biri çaldı götürdü, diğeriyle kırıştı! Her ne olduysa oldu, sonunda tuz da koktu… Karaman-2023/03 Halil Şakir Taşçıoğlu |