aşkı sönümleyen dünya paçavrası sahibi zannında kölecikler..
***
siyasetimi dayatıyor ruhuma yalnızlığın ay’kırı-şık ekosu..

afat şarkıları ormanı ikinci’sine yanacak mı (?)

dağlara yoldaş kanyonlar tabiatın zaaf tortulu plâka yazıtlarıydı
zeus miti elbette yalandı içimde kımıltıydı zelzele kırıkları
duyumsadı sessizliği kuraklığı dudağın çatlağında betimleyen edebiyat

korkun korkmayanlar cesetler insana ait değil
koltuğunda oturanlar da insan değil

kayıp pusula usumu gösteriyor soysuz bir ilâhım kimliğim ressam fırçası
kırılmış yıldızlara sarılı samanyolu tablosu
çırpınıyor kanatsız canlı siyaset
ölümlere muhtaç/
makbersiz toprağına yalvarıyor kuşluk vakti siyah gözyaşı dökerken
***
karanlıklar uyumayan kızgın bebektir
Türkiye de karanlıktır
saflara sığmayan mevtaların üstüne güneş doğsa hisseder mi geceler... ?



..