GİTTİKÇE AZALIYORUZ
Toprak oldu gül bedenler
Gittikçe azalıyoruz Geri dönmüyor gidenler Gittikçe azalıyoruz Kimler geldi, kimler geçti Fâniler sonsuzu seçti Vakti gelen kalkıp göçtü Gittikçe azalıyoruz Hatıralar dünde kaldı Cümle heves tende kaldı Her ne varsa sende kaldı Gittikçe azalıyoruz Nerde ağa, beyler şimdi? Viran olmuş köyler şimdi Huzur firar eyler şimdi Gittikçe azalıyoruz Kuruyor yeşeren dallar Yolculara hasret yollar Uzaklara düşmüş yıllar Gittikçe azalıyoruz Güz vakti solmuşuz sanki Un ufak olmuşuz sanki Kederle dolmuşuz sanki Gittikçe azalıyoruz Dibi göründü kuyunun Bu son perdesi oyunun Ne önemi var sayının Gittikçe azalıyoruz Hasretin nârında yandık Hüznün rengine boyandık Uykulardan geç uyandık Gittikçe azalıyoruz Uzağında hoşlukların... Müjdesi yok kuşlukların Dolması zor boşlukların Gittikçe azalıyoruz Kapanırken gözlerimiz... Muma döner yüzlerimiz Siliniyor izlerimiz Gittikçe azalıyoruz M. NİHAT MALKOÇ |