ÇÖLE UZANAN BENİM ŞEHRİM
Yıkılmış bir viranede başlar şairliğim
Korkular salar bakışlarıma karanlıklar Faylara uzanmış elim donar kalır Yıkılmış sokak lambalarıda En son umutlar mahçup mahçup ışıldar! *** Bir ayrılık şarkısı mırıldanır dudaklarım Buram buram hasret kokar akşamlar Beni alıpta götürür maziye Zindandan da kara karanlıklara Bir kara saplı bıçak gibi sinemde acılar Sesini katarım yüreğimden dökülen mısralara Hatırladıkça o sıcacık akşamlarımızı Erir gözlerimde en arzulu tutkular Yüklenir yüreğime gurbetin bitmeyen çilesi Parçalanır gözlerimde en hassas duygularım Unutamam seni , unutamam mazimi Silemem o güzel günleri anılarımdan Çaresiz kalır artık uzanamam sıcacık yatağıma Koşuyor hatırımda kalan zamanlarım O yıkılmış kentimde toz duman Unuttuğum neler var saklı duran mazimde Unutturamaz bana o şehrimi İçimi kanatan yine mazide kalan eski Eski şarkılar ağlatır beni Umuda yol açar kalbi dualarım... Günay Koçak Ankara |
tebrikler
nice şiirlere
saygılar efenim