KALAN ELEMLİ...Ne güzellikler soldu, gittiler bir bir, Eyvah! Toprak doymuyor, "gel" diyor kabir. Anan baban nerede, yoldaşın hani? Ne yoksulu var bâki, ne de ekâbir. Dünyanın hali hazin, bazen acıklı, Düşünsen de kavranmaz, yoruyor aklı. Ancak ibret alınır bu gözlemlerden; Doğum, ölüm ardında ne sırlar saklı. Geldin de bu âleme, kalmak elde mi? Senli veya sensiz de kalkacak gemi. Lâkin gidenler mutlu, kalan elemli, Belli değil kim usta, kimler acemi. Bilinmeyen bir ufka son seferdeyiz, Kimimiz yatak yorgan, biz seherdeyiz. Bil ki ayrı yerlere kodlar melekler; Umalım mahşer sonrası Kevser’deyiz. 19.01.2020 (Arşiv) Fatih-İST. Enver Özçağlayan |