İMKÂNSIZ SEVDAAhhhh SEVDİĞİM Ahh benim dağımın karanlık yüzü Gün güneş görmeyen diyarlardan geldim sana Ne deniz var burda ne mehtap Ummanlar kadar sensizlik var sadece Git git bitmeyen yollarda sana gelişim İçime döktüğüm göz yaşımdaki iç çekişim Bitmiyor bu içimin feryat figanı Bitmiyor sensiz sabahladığım gecelerde dilimin isyanı Ahhhhh benim kırlgan yüreğimin hüznü Sen benim gönlümün baharda ki güzü Sen ruhumun mis kokulu dağ gülü Sen karanlığıma açılan çiçekli pencerem Sen yıldızlı parıldayan gök yüzüm Yana yana dağıldığım yanına varamadığım Ahhhhh benim sancılı yüreğimin kahrı perişan sevdası Kalbimin odalarının duvarlarında yazılı adın En baş köşede asılı sevdalı bakışların Gecenin körü sabahın beşi gibiydi yokluğun Hâlâ karanlık ama aydınlığın kollarına bırakıyor kendini Ahhhhh benim sevdası karalım yüreği yaralım Çiçekli gönül bahçelerime boran salanım Yokluğu cehennem kadar yakıcı varlığı cennet olanım Kaş çatışıyla öldürüp bir gülüşüne binlerce çiçek açtıranım Ahhhhh benim günümün karanlık yüzü Ömrümün yaz ortasında ki umudu söndüren güzü Dalımda allı morlu çiçekleri solduranım Döküldü uykusuz kalmış gözlerimden umutlar Söndü bütün ışıklar öldü bir bir duygular Ahhhhh benim sıcak kalbimin buzdan dağı İçimde aşkla tutuşmuş lavlar bile buz tuttu Yüzüm güldüren anılar silindi bir bir yok oldu Gitmekle kalmak sönmekle tutuşmak arasında umut yoruldu Ne gel demeye dilim vardı ne gelmeye gücüm yetti Ve bir İMKÂNSIZ SEVDA böylece BİTTİ |