beyaz yazma başında
hep saklısın göz yaşımda
dokuduğun kilimlerin nakışında
rüyalarıma gelsene anne
kar yağdı saçlarıma
yer yarıldı
gömüldük çukurlara
uzatsan elini avuçlarıma
özledim hemde çok anne
birkez olsun rüyalarıma gelsene anne
gizli gizli ağlardın
elinin tersiyle gözyaşını silerdin
ne zaman sorsam iyiyim derdin
nerdesin nerdesin annem
dönülmeyen yerdemisin
ateşin koru düştü ciğerime
depremlerin vurduğu
fırtınaların savurduğu
toz bulutu olduk
Maraştan Elbistan’a düştük yollara
güneş saklıyor ışığını
gündüzler yetmiyor
rüyalarıma gelsene
yaramız derin kabuk tutmuyor
çocukları kimseler avutmuyor anne
cevizler dalda kurudu
sensiz hayat yordu beni
dolu vurdu bağları
evin önü gazel doldu
eser deli deli fırtına
yeni vardım farkına
beyaz yazma başında
rüyalarıma gelsene anne
yıkıldı evin
boşa gitti
kırk yıllık emeğin
kalkıp halimizi görsene anne
rüyada olsa bile sorsana anne
Elbistan ŞUBAT 2023 Aliş Gülden