Gelmesende Olur
Bir dağ çöküyor omuzlarıma..
Zayıf bedenimi un ufak edercesine Al benden ne kaldıysa geride... Kırıkdökük hatıraları topla şiir diye Bir zamanlar kirletilmiş Kana bulaşmış her yerimi Gizleyemedim... yağamadım gözlerine / Sen.. Bileklerimden kırdığın ellerime Bir kâlem bıraktın giderken Hangi ellerle yazabilirim ki? Acıtan hüzünleri sağaltan geceleri ve sana... sana olan özlemlerimi. / Önümde yığılmış beyaz kâğıtlar Şiirler ağlıyor... kâlemler yasta Berceste olmasada yazılanlar Yalnızlıkları ancak şiir ağıtlar. / Gülme artık yüzüme Sahte gülüşleri nefretlere sakla İçinde gizlediğin kutsalın her neyse Devam et gizlerine... Sakın söyleme! Duyma sesimi.. ve çağırma artık beni Unuttum çoktan... aklımda ki seni... Hatırlamıyorum... ne kanayan yerlerini Nede çaresizliğime uzanan ellerini Zaten hiç gelmedin ki! . Emine Genç 09 Nisan 2008 |
ne kadar acıtan bir sözdür bu
hem söyleyeni hem söyleteni acıtır...
herkesin hayatında,bekleyipte gelmeyen biri vardır sanırım
bu yüzdendir belkide okuyanıda acıtması...
umarım bir gün bütün bekleyenler beklediklerine kavuşur.tebrikler...