Deprem bebekleri
Deprem bebekleri
Topladilar birer ikişer enkaz altından anneleri avuçlarında kalan evlat kokularıyla kefensiz girdiler bir çoğu toprak altına çocuklarinin son karesiydi o geceki uyku bulanıklığındaki zihninde kalan... ölü anneden doğdu bir kaçı Kaderine inat gülümseyisleriyle çıktılar göçük altından bazıları sabun kokusuyla uyumuştu annesi banyo yaptırmıştı sabaha toz toprak olacağını bilmeden. kimisi büyüktü kardeşinden abla abiydi kar üstünde yalın ayak. gözlerine korku gizlenmişti o yavrularin alenen bağırıyordu tüm azelerinden o sabah. ne öperek yatağına yatıranları kalmıştı ne de masal okuyanları... baş ucunda anne kokulu kitapları da kendileri gibiydiler savruldular darmadağın Her bir yerdeydi,her bir taraf.... Aliye Uyanık/BOZOK KIZI 14.02.2023/ Çanakkale/Dalyan |