ÜŞÜYORUM BEN
Yerle yeksan olmuş, gönül coğrafyam
En acı hisleri yaşıyorum ben Enkazın altından ses vermiş gadam Gardaşa yardıma koşuyorum ben Diyarbakır gibi üşüyorum ben. Gece yarısında faylar dallandı Edirne’den Kars’a vatan sallandı Batıdan doğudan yardım yollandı Dayanın yollara düşüyorum ben Gaziantep gibi üşüyorum ben Dağlar yol vermiyor yollarım taşlı Buz kesti yüreğim gözlerim yaşlı Enkaz altındayım evlatlı, eşli Göçükten umutlar taşıyorum ben Adıyaman gibi üşüyorum ben. Yıkılmış köprüler, yolar yarılmış Duymuyor sesimi komşum darılmış Yunan AFAT Türk AFAT’ a sarılmış Siyaset yapana şaşıyorum ben İskenderun gibi üşüyorum ben. Biz kardeşlik için kurduk ağları Birlikte aşarız karlı dağları Sam vursa da on ilimde bağları Kar kıştan, baharı kaşıyorum ben Maraş gibi bu gün üşüyorum ben Unutur mu sandın sizleri tenim Kilis, Osmaniye, Adana benim Sen, bensin gardaşım, ben ise senim Engebeli yollar aşıyorum ben Malatyalı gibi üşüyorum ben Ozan Ali AYDıN |
Kalpler yaralı,Gözler yaşlarla doldu
Meğer ateş, düştüğü yeri yakmazmış
Duygularımıza tercüman oldun.
Yüreğinize,kaleminize sağlık be usta!