BU GECEBu nasıl depremdi bu nasıl afet Kolonlar başıma bindi bu gece Viran oldu heryer bu bir garabet Damarımda kanım dondu bu gece Evlerimiz bize mezar oldu gel Dilimiz tutuldu nazar oldu gel Umudum yemini bozar oldu gel Sevinçler mateme döndü bu gece Bu gece kar değil toprak yağıyor Ne güneş açıyor ne gün doğuyor Sıkıştım molozlar beni boğuyor Işıklarım bir bir söndü bu gece Karanlık dünyaya açtım gözümü Soğuk betonlara sürdüm yüzümü Bağırsam kimseler duymaz sözümü Asırlık bir ömür an’dı bu gece İçim felaketti dışım felaket Toz toprak soludum aşım felaket Gözyaşıyla yundum yaşım felâket Küçük kız; mahşerden gündü bu gece Necla Polat Hasbutcu ✍️ (Küçük kız) |