Bu hayatta ki tek kazancım,kaybettiklerimdir...

Basit bir hatıranın fısıltısıyla tebessüme sarılmıştı dişlerim
Basit bir mazinin fısıltısıyla ok gibi gerilmişti gamzelerim
Elmacıklarım taş gibi parlarken
Dudaklarım ismini sayıklarken
Bir köşe başında,bankın önünde
Güneşin kızıllığını izlerken
Yaşanmıştı faydasız bir mazi
Bütün huzuru gölge gibi bir geceye hapseden ayın
Bütün ateşi güneşin kızıllığına bırakmıştı kursağın
Gökten yere akarken damla damla mazim
Her türlü hayale kurbandır bu yaşlar azizim
Ne senden gelenler ne de seninle gelenler bizliktir
Bize gelen tek şey,geceye hapsolan çaresizliktir
Ve dalgalar savururken tek tek ney sesinde hayalleri
Bir gün beni de görecektir orman gibi yeşeren gözleri
Sükuta sarılmış yastığa tutuşmuş akarken duvarlarda sızılar
Bir bir gözlerinde canlanır bütün anılar bütün acılar
Masa ucunda soluksuzca akacak nemsiz rakılar
Dudaklardan dökülecek o kimsesiz kalan şarkılar
Ne gecelere ağyar ne gecelere dildar olacaksın
Kendini kaybettiğin gün,gözyaşlarına sarılacaksın

Mehtabın kıyısına bırakacaksın bütün şafağı
Mehtabın kıyısına bırakacaksın bütün kalabalığı
Mazinin müzesinde asılı kalacak bu defter
Bana bir sessizlik bir de sensizlik yeter
Gerek yok sevdim deyip gelenlere
Gerek yok umut verip sebepsiz gidenlere
Biz çok gördük bu hayatta umut deyip unut diyenleri
Ya da umut vermeyi bile cesaret edemeyenleri
Faili meçhul yüreğin kapısından geçerken
Elbet bir gün görüşürüz sıratın köprüsünden geçerken
Belki de bu,benden sana son nasihattir
Sahipsiz ellerin semaya ne kadar zor kalktığını
Ancak gözyaşlarıyla dua ettiğin gün anlarsın
Bir merhabanın ne kadar zor verildiğini
Ancak elveda dediğin gün anlarsın

Sahipsiz bırakılan közlere
Ömür gibi yakılan gözlere
Kağıtlara değil de
Duvarlara kazınan şiirlere
Günahsızca heba olup yok olan hayallere
Selam olsun,gece yarısı saatlerce bekleyenlere
Yıldızların altında kuruyan elleri de bileceksin
Seccademin önünde kıvrandığımı da göreceksin
Ve günü geldiğinde
Meğer en büyük kazancım "kaybettiklerimdir" diyeceksin...