ORTA ESKİ SİNEMA'DAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çankırı Orta kazasında henüz televizyonların bize ulaşmadığı 60/70 li yıllarda, Rahmetik babamla bir kaç defa gittiğim, hala unutamadığım sinema günlerini, harabeye dönmüş eski sinemanın önünden geçerken hisslendim ve bir şiir yazma gereği gördüm. Aslında belediye o binayı restore ederek insanların ziyaretine açmış olsa ne kadar güzel olurdu. Saygı sevgi ve muhabbetlerimi sunarım.
Orta kazasında, seneler sonra
Aklıma düşürdün, eski günleri Açıldı yeniden, kanayan yara Andım Sinemada, eski günleri Yamalı pantolon, koşardık sana Ayakta var lastik, bulunmaz para Alaska dondurma, yemesi başka Andım Sinemada, eski günleri Cüneyt Arkın’ın, elinde kılınc’ı Millî duygularla, olduk duacı Onunla alırdık, tekrar Bizans’ı Andım Sinemada, eski günleri Aşıklar locası, yoktu o zaman Ayrı otururdu, er’iyle sultan Haya edep yüklü, olurdu insan Andım Sinemada, eski günleri Sıradaki filmi, bekler sorardık Çıkınca dışarı, kafa yorardık Artistlik yaparak, topa vurardık Andım Sinemada, eski günleri Ordan kanlıca’ya, tutardık yolu Vatan deyince, birdi sağı solu Ortan’ın uzanır, köylere kolu Andım Sinemada, eski günleri Kaldır üzerinden, savur tozları Ayrılığa neden, erit buzları Tekrar yaşat bize, eski yazları Andım Sinemada, eski günleri Yıllar üzerinden, geçip esince Harabeye dönmüş, halin küskünce Kaldır o başını, kara düşünme Andım Sinemada, eski günleri Çözemedim hala, gizli esrarı Bizi sana çeken, güçlü ısrarı Mümkün değil artık, bunun tekrarı Andım Sinemada, eski günleri Kul Ahmed-i özler, yıllar var seni, Dolduramaz hiçbir, şeyler yerini Sosyal medya, şu, bu, boş ver hepsini Andım Sinemada, eski günleri Ahmet Ali Canbaz 29/01/2023 |