N’ettim Sana Afşin

Yerimden oynattın yedi dert buldum
N’ettim sana Afşin buldurdun beni
Altı yılda altı işe koşuldum
N’ettim sana Afşin koşturdun beni.

Önce Maraş şimdi Konya’ya geldim
Ağlayan gözümü gizlice sildim
Gurbet acı verdi her gece öldüm
N’ettim sana Afşin öldürdün beni.

Temiz bir babanın evladı idim
Gariplik libasın yıllarca giydim
İyiyi aradım bulunca uydum
N’ettim sana Afşin küstürdün beni.

Acı dağlarını zorunan aştım
Eğrildi yollarım doğruyu şaştım
Tökezledi ayak yürürken düştüm
N’ettim sana Afşin aştırdın beni.

Gel desende sana ayağım dönmez
Yüreğimi yaktın ateşi sönmez
Yaralandı bu can gayrı hiç onmaz
N’ettim sana Afşin bezdirdin beni.

Güçlü gülüp geçti umursamadı
Siyasi olanlar anımsamadı
Zayıfın duası ulaşamadı
N’ettim sana Afşin gezdirdin beni.

Samettin Şenkaya
(Kul Sami)