Gelmem Bir Daha

Suçum neydi beni kovdun bağrından
Küstüm sana Afşin gelmem bir daha
Hasım mıydın yoksa bana oğrundan
Sustum sana Afşin gülmem bir daha.

İşinden parandan korktun da sustun
Bana denilene birlikte coştun
Adam sandım seni meğerse boştun
Estim sana Afşin dinmem bir daha.

Verdiğin çileyle doldurdun beni
Daha açamadan soldurdun beni
Verimli çağımda öldürdün beni
Taştım sana Afşin durmam bir daha.

Gitmek zorundaydım ekmeğim için
Elli bir yaşında gurbetlik niçin
Zehir içtim siz de zehirler için
Şaştım sana Afşin bakmam bir daha.

Özlüyorum ama soğudum senden
Güzel günler bitti uzağım dünden
Başıma gelenler tuzağım senden
Ahdım sana Afşin varmam bir daha.

Kul Sami dünyaya gariban geldi
Daha çok ağladı bazen de güldü
Acılar bitirdi yaşarken öldü
Döktüm sana Afşin akmam bir daha.

Samettin Şenkaya
(Kul Sami)