Doğruyu, eyriyi, hizayı bulamayanların düşecekleri durum böyledir ama; şimdi benden ev kirası olarak kontrat anlaşmalı ödediğimin beş mislini isteyen ve kapıma ya vereceksin veya satacağım diye adam gelen vatandaşın, gönderen ev sahibim karşısında, iki yaşlı karı koca evine dörtyüzdoksanbeş lira elektrik, sobalı doğalgaz hattına.dörtyüz lira fatura vs. vs leri de askari ücretle ödemeye nasıl kalkacağını da şiirinizin bir yerine sıkıştırıverseydiniz Saffet Bey. Şükür ki biz henüz o koş koşlara katılamıyor, bankalardan ödeme zorluğuna tâbi faizli paralar alamıyoruz. Ama yarınımız da çok meçhul.İşin garibi yakın gelecekte çıkış yolu da görünmüyor. Maalesef büyük çoğunluk bu durumda.Yakın zamanlarla bu günlerin iş yeri kapatmaları, icra borçlarının iki kat artarak milyonlarcayı bulması sizce de bir çaresizliğin sonucu değil midir? Düşünüyorum da daha bir sene önce eti arındırılmış tavuk kemiklerini kasaptan kilosu iki liradan alır ve evde güzel tavuk çorbaları yapardık.Şimdi torbası onbeş lira olmuş. Velhasıl ölçüler herşeyde akıl almaz biçimde kaçtı, böylece büyük çoğunluğun da teptili şaştı. Ancak evi barkı olup geliri de iyi olanlar hayatından memnun, ötesini de görmezlikten geliyorlar.Geçmiş yıllarda yüzüklerini göstererek iş başlarına geçenler, şimdilerde yüzüklerin efendisi oldular. Oğulları dahi sayıları onu aşan gemilerin sahibi oluverdiler, Amerikanın en pahalı yerlerinde yirmibeşer katlı apartmanlar yaptırıyorlar. .Bunu yapamayanlar ise ne yapsınlar; bir parça eşyayı ucuza alabilmek için gece yarıları dahi koş koş âlemi yapıyorlar. Oysa "Aç yatan komşusunu görmeyenler hani bizden değildi..." ya. Demek ki menfaat başlayınca; din sadece bir aldatmaca, bilgisizlere anlatılacak,onları uyutacak bir masal oluyormuş. Tebriklerimle gözlerinden öpüyorum Sevgili Saffet Bey'ciğim. Allah'a emanet kal. (Aksakal)

Vay ki ne vay
eli verdik kol gitti
kolu verdik gövde gitti
ocaklar batıran kredi
yüreğine sağlık...