Yaşamdan kesitler (6)
Ömür dediğimiz yolda
Nelerden vazgeçmedik ki Sanırdın ki sırtında Dünyanın yükü var Öyle ağırmış ki yükün Gözlerini yumdugunda Bilmem gider mi acın En büyük pişmanlığın Kaybolan yılların Nereden bileceksin ki Kendinden vazgeçtiğini Açmıyorum kollarımı artık Kolay ,kolay affedemiyorum Kandırırlar seni çocuk derdi biri Bir tatlı söz ,bir bakış Bir bakışları,bir suskunlukları Ele veriyormuş onları Hainligin adı Kader olmuşsa Bu kader de Bu düzen de Yıkılır Dört duvar içine Hapsolsakta ... |