BUZ TUTMUŞ HAYALLER
Ne hayaller büyütmüştük küçücük dünyamızda.
Bukle bukle çiçek açacaktı, yediveren güller gibi. Ne umutlar beslemiştik körpe yüreklerimizde. Raiha saçacaktı, fesleğenler gibi tomurcuk tomurcuk. Engin denizler gibi, seninle dalgalı düşlere dalacaktık. Ruhumuz huzur dulacaktı hoyratlarla. Kiraz ağacından kırmızı kirazlar aşıracaktık. Memo dayının kavalı ile duygulara dalıp. Kayan yıldızlardan dilekler tutacaktık. Hatice ninenin su dolu testisi ile cebelleşip. Delikanlılık camiasına halel getirmeyecektik. Köşe başında saatlerce Nazlıcan’ı bekleyecektik. Sen erketeye yatacaktın, gıkın bile çıkmadan. Ben mutlu mesut hayallerin yüreğine dalacaktım. Bugün sis tutmuş pencerenin buğulu gölgesinde. Karanlık duygulara mahkum olmuşum. Hayatın yarınlarına, kırık yelken, kırık kanat, Eyvah eyvah uçamaz olmuşum çok yazık. Ben bendeki beni, sinemdeki hayallere kaptırdım. Yorgun argın bir akıncı gibiyim gülüm. Yenildim, yoruldum, vuruldum cancağızım 13.01.2023 Muammer KARS |
Tebrikler Saygıdeğer Efendim.Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım.Selam ve saygılarımla...